استیناف خیابانی با کلاسیکیسم روبرو می شود: بوریتو مادرید وحشیانه نوشته بور
[ad_1]
برای Brutal Burrito در مادرید، Burr Studio نگاهی به فروشندگان خیابانی و غرفه های بازار برای الهام گرفتن، تقلید از فضای موقت و پراکنده که این غذاخوری های کلاسیک در آن زندگی می کنند – اشاره به شکل فیزیکی و همچنین جاه طلبی آنها برای تغییر و تکامل دارد.
این پروژه با فضای داخلی به عنوان بدنی برخورد می کند که باید پوشانده شود، بنابراین تمایزی بین قسمت های برهنه و پوشیده ایجاد می کند. فضایی که از قبل وجود داشت، با فرض زیباییشناسی خام بر اساس سطوح و کفهای گچکاریشده ناهموار که مادی بودن پیادهروهای اطراف را منعکس میکند، «لباس نشده» باقی میماند. عنصر “لباس پوشیده” به عنوان یک سیستم نساجی ایفای نقش می کند که قسمت های غذاخوری را توزیع می کند. بر اساس تکنیک های مورد استفاده در بازارهای خیابانی، از پارچه کشیده برای جداسازی مناطق استفاده می شود.
برای ایجاد تضاد با این مرجع خیابانی، این پروژه بر تأثیرات نسبتاً کلاسیک با استفاده از آرکیدها برای محدود کردن فضاهای داخلی تکیه دارد. این نوع ساختار شبیه قلعه های بادی برای کودکان است. نوعی سنت پلاستیکی این شرایط جداشدنی و تقریباً یکبار مصرف، خودانگیختگی خاصی به فضای داخلی می بخشد. احساس مکانی بودن که واقعاً به آنجا تعلق ندارد. مطابق با این ایده، نمایش نما از عناصر ناهماهنگی عمدی تشکیل شده است که باعث میشود طاقها به پنجرههای بزرگ خیابانها بیربط به نظر برسند، به طوری که به عنوان مجموعهای از لایهها درک میشود که متناسب با یکدیگر نیستند.
مربوط: بار آبجوی مدرنیست La Raffinerie در لیون توسط Un Studio.
از سوی دیگر، عناصر آشپزخانه موقعیت ثابتی دارند. آنها یک زیبایی کاربردی و فنی را اتخاذ می کنند و از فولاد ضد زنگ به عنوان سطح بهداشتی برای تهیه یا سرو غذا استفاده می کنند. سقف از آشپزخانه خارج می شود و با انعکاس های فلزی به بقیه فضا حمله می کند و تفاوت بین دو طرف میله پیشخوان را محو می کند.
در میان تمام عناصر آشپزخانه، دو عنصر بیشتر از بقیه برجسته هستند. اولین مورد کمال است، اقتباسی از ظروف پخت و پز سنتی پیش از کلمبیا که عمدتاً در مکزیک استفاده می شود. این یک موقعیت مرکزی، هم از نظر فیزیکی و هم به صورت نمادین، نشان دهنده تمام عملیات پخت و پز توسعه یافته توسط Brutal Burrito است. این یک استوانه براق از جنس استیل ضد زنگ است که به دو نیم تقسیم شده است، یک توری و یک هود اگزوز، که فقط با دود و شعله به هم متصل می شوند. عنصر دوم تورتیلادورا است، وسیله ای که به طور خاص برای تولید تورتیلا ساخته شده است و به ندرت در خارج از آمریکای لاتین یافت می شود. بازدید کننده در عمل با تورتیلادورا روبرو می شود و تورتیلاهایی تولید می کند که بعداً خورده می شوند و در یک جعبه شیشه ای محافظ محصور می شوند.
مربوط: رستوران Asadero بوئنوس آیرس توسط Chamber با IT-MET و Giusto Van Campenhout.
مبلمان طراحی شده برای Brutal Burrito بر اساس تکنیک خم کردن لوله آلومینیومی است که اساساً برای تولید مبلمان در فضای باز برای بارها و رستوران های کوچک در اسپانیا استفاده می شود. برای میزها و صندلی ها، طراحان تخته برش با چگالی بالا را انتخاب کردند که معمولاً در آشپزخانه برای خرد کردن و برش دادن غذا استفاده می شود. تکرار این عناصر منجر به دو جدول بزرگ استفاده مشترک شد.
Burr که از لبههای ناهموار، ناصافیها و بقایایی که در فرآیند تغییر ظاهر میشوند نامگذاری شده است، یک معماری تجربی مبتنی بر مادرید است که به طور نامتقارن به طراحی نگاه میکند، به رهبری النا فوئرتس، رامون مارتینز، آلوارو مولینز و خورخه سوبیجانو.
مربوط: PNY Burger Bretonnerie، پاریس اثر برنارد دوبوآ.
[Images courtesy of Burr. Photography by Maru Serrano.]