اقامت Pelusi در سائوپائولو توسط Carolina Maluhy

هیچ چیزی شبیه بودن در قلب یک شهر بزرگ در حالی که احساس آرامش واقعی دارید وجود ندارد. این دقیقاً همان چیزی است که معمار برزیلی تبار و مقیم لندن دارد کارولینا مالهی با این پنت هاوس واقع در سائوپائولو به دست آمد. این فضا که برای دو نفر با زمینه های ایتالیایی و پورتوریکو طراحی شده است ، نشان دهنده مهارت ملوحی در تمرکز بر روی چند ماده در عین ترکیب آنها با اشکال خالص و ایجاد تناسب متعادل است.

این خانه با ارائه چشم اندازهایی از افق شهری و پوشش گیاهی گرمسیری ، تقریباً هیچ فضایی بین فضاهای مختلف ندارد ، که همه آنها از طریق یک ماده کفپوش – سنگ مرمر تراورتن – برای ایجاد انسجام به هم متصل شده اند.

“عدم وجود حواس پرتی های رسمی تخلخل مواد نجیب ایتالیایی ، تصادف دانه های آن ، شرافت پیری و تنوع رنگ ظریف آن را برجسته می کند” ، ملوحی می گوید.

باز بودن که مناطق اجتماعی را مشخص می کند ، قصیده ای برای معماری برزیل است ، به ویژه آن چیزی که پس از افتتاح ساختمان وزارت بهداشت و آموزش و پرورش – که به مرجعی غیرقابل انکار تبدیل شده است – طراحی شده توسط لوکوربوزیه ، لاسیو کوستا و اسکار نیمایر در دهه 1940.

طبقه دوم پنت هاوس که قبلاً به عنوان تراس باز استفاده می شد ، اکنون دارای گنبدی مربع شکل با روکش برفی است که به تنظیم اثرات نور در طول روز و تنظیم آسمان پرستاره شب کمک می کند.

با وجود استفاده حداقلی از رنگ ، تنوع و تأثیرات مختلف نور و بافت طبیعی ، پویایی بصری را ایجاد می کند. پالت خنثی یک دعوت برای تأمل در تعداد زیادی از مبلمان و هنر است که همه فضاها را آراسته است.

“چالش پروژه سازماندهی هر دو مجموعه – هنر و مبلمان – در یک خانه کاربردی بدون افزودن لایه ای دیگر به معماری بود ، زیرا فقط پایه آن بود ، مانند اولین ضربه های رنگ سفید که بوم را آماده می کند.” اقرار می کند ملوحی

آثار هنری هنرمند سیاسی و فمینیست متولد برزیل ، آنا ماریا مایولینو ، با زایلوفون هنرمند مکزیکی Pedro Reyes ، بطری های کوکاکولا توسط هنرمند مفهومی و مجسمه ساز برزیلی Cildo Meireles ، نشان نئون آلفردو ژار متولد شیلی با بیت “M’illumino d’immenso” از شاعر ایتالیایی Giuseppe Ungaretti ، و همچنین آثار هنرمندان برزیلی Renata Lucas و Rivane Neuenschwander.

مبلمان قدیمی دهه 50 و 60 – مانند میز و صندلی توسط خورخه زالسوپین ، صندلی جانگادا توسط ژان ژیلون ، و قطعاتی از خواکیم تنیرو ، جوزپه اسکاپینلی ، جرالدو د باروس و لینا بو بردی – مکمل ظاهر ، بهترین ها را به نمایش می گذارد. طراحی مدرن و ایجاد هماهنگی کامل.

در خانه این کلکسیونرها ، زندگی روزمره و بازتاب از طریق هنر به طرز ظریفی در فضایی آرام و سرهم بندی شده در هم آمیخته می شود که به فرهنگ و خلاقیت برزیل و آمریکای لاتین ادای احترام می کند.

مربوط: (Entre) Tempos: ادای احترام به خورخه زالزوپین.

[Images courtesy of Carolina Maluhy. Photography by Ruy Teixeira.]